مشکلات کار آفرینی در ایران !
گروه اول دانشگاهی ها هستند .می دانند اما دستی در آتش نداشتند .مثالهایشان خارجی است و
شرکت کنندگان در آن دوره ها باید منتظر باشند تا شرایط ایران مثل شرایط مثالها باشد تا آنها
بتوانند از آموزه های کار آفرینی استفاده نمایند.
گروه دوم دولتی ها هستند.آیین نامه و بخشنامه به خورد شرکت کنندگان می دهند و آنها با طیف
وسیعی از فرصتها مواجه می شوند وکم می ماند هول شده و با طناب مفت خود را دار بزنند
که گاهی همین اتفاق نیز می افتدو برای استفاده از آن فرصتها وارد کاری می شوند که هیچ
سر رشته ای از آن ندارند.
گروه سوم خود کار آفرینان هستند که از طرف بعضی موسسات جهت انتقال دانششان دعوت
می شوند.اینها عصاره کار را بیان می کنند ، مثلا کمک خدا بود و شرکت کنندگان نمی توانند مطالب
کاربردی از بیانات آنها پیدا نمایند.
گروه بعدی حرفه ای ها هستند .آنها خود کاری را به سرانجام رسانده بعد در دانشگاه تئوریزه کرده
و توان انتقال آنرا یافته اند .در اول کار هستند و اغلب به ویژگی های شخصی کار آفرینان می پردازند
***
کتاب کارآفرینی از انتشارات دفتر بین اللملی کار که سال 71 منتشر شده است 16 درس دارد که از
تجربیات بسیاری از کشورها اخذ شده است و نشان می دهد کارآفرینان به چه مطالبی نیاز دارند.جالب
این است که وقتی در چند دوره آنرا به صورت کارگاهی تدریس میشود شرکت کنندگان فضا را شفاف
احساس کرده و راحت تر با فضای کسب و کار مواجه شدند.این روزها که دوره های کار آفرینی هر روز بیشتر و بیشتر می شود می توان انتظار داشت که منبع خاصی برای این درس مهم پیدا شود.